 Հանդիպում են երկու ադրբեջանցի պաշտոնյաներ` Թոֆիկն ու Ահմեդը:
- Լսիր, Ահմեդ, - ասում է Թոֆիկը, - վերջին ժամանակներս ինձ կանայք սկսել են դուր գալ: Ի՞նչ է, ստացվում է, որ ես լեսբուհի ե՞մ:
Սա տիպիկ ադրբեջանական անեկդոտ է (ի դեպ, ոչ այնքան հեռու ճշմարտությունից)` ադրբեջանական այսպես կոչված «էլիտայի» լակմուսի թուղթը: Որևէ երկրում նման դիպուկ ինքնաբնորոշման անհնարին է հանդիպել: Ի վերջո, մարդիկ դարերով հարեմ են ունեցել և ունեն: Եվ բնավ էլ կարևոր չէ հարեմի անդամների սեռային պատկանելությունը: Այստեղ կարևորն այն է, որ ադրբեջանական «Էլիտան», սովորույթի ուժով շարունակում է գործել հարեմի հարճի և ներքինու հոգեբանությանը հարիր եղանակներով` «Որքան վատ ուրիշների համար, այնքան լավ մեր համար»:
Ահա տիպիկ հարեմային լպրծուն հոգեբանությամբ էլ ադրբեջանցի Աքպեր Հասանովը ս.թ. մարտի 29-ին Vesti.az կայք էջում լույս է ընծայել «Армянский терроризм возвращается в Москву?» հոդվածը:
Խոսքը վերաբերում է ս.թ. մարտի 29-ի առավոտյան Մոսկվայի մետրոպոլիտենի «Լուբյանկա» և «Պարկ կուլտուրի» կայարաններում տեղի ունեցած ահաբեկչական գործողություններին, որոնց արդյունքում զոհվել են 39 անմեղ քաղաքացիներ: Արդեն իսկ հոդվածի սկզբում զգացվում է Ա.Հասանովի չարախնդությունը` «Мотивом осуществления террористической акции вполне могут быть меседж руководству России, которое все активнее занимается процессом урегулирования армяно-азербайджанского конфликта»: Այս անգամ զերծ եմ մնում այս ցնդաբանությունը մեկնաբանելուց, քանի որ «հարեմ», «հարճ», «ներքինի», «հաշիշ», «ահաբեկչություն», «վահաբիզմ», «ջարդարարություն», «բարբարոսություն», «դիակապտություն», «անբարոյականություն», «մտավոր հետամնացություն», «պրիմիտիվիզմ» եզրույթներն Ադրբեջանի անքակտելի հատկանիշներն են: Զզվելի է, բայց փաստ:
Մի՞թե անբարոյականության, մտավոր հետամնացության և պրիմիտիվիզմի արդյունք չէ այն, որ այս ողորմելի գրչակը, փոխարեն ցավակցեր զոհերի հարազատներին, միանգամից մոտ 4 էջանոց տափակ հոդված է գրել հայկական ահաբեկչության» մասին: Պարզունակ հաշվարկ է` ռուսական կողմին ուղղորդել դեպի «հայկական հետքը»: Դե, ադրբեջանցու մտավոր կարողությունները հազիվ էլ հերիքեին նման «կոմբինացիայի» համար: Ի վերջո, քոչվոր խաշնարածի հետնորդն է Ա.Հասանովն, իսկ դիֆուզիայի օրենքն արել է իր սև գործը:
Իսկ փաստերն այլ բանի մասին են խոսում: Մասնավորապես, այդ քոչվորը թույլ է տվել մի քանի բացթողումներ: Նախ, չսպասելով ռուսական կողմի պաշտոնական վարկածի առաջադրմանը, միանգամից շրջանառել է «հայկական հետքը», ինչն, իհարկե, անհեթեթություն է: Բայց, սա դեռ ոչինչ:
Խիստ կասկածելի է թվում կատարված ահաբեկչության նկատմամբ ադրբեջանցիների արագ արձագանքը: Եվ այսպես, ս.թ. մարտի 29-ին, Մոսկվայի ժամանակով ժամը 07:50-ին և 08:40-ին, Մոսկվայի մետրոպոլիտենի երկու կայարաններում իրականացվել են ահաբեկչական պայթյուններ: Ստացվում է, որ պայթյուններն իրականացվել են Բաքվի ժամանակով ժամը 09:00-ի և 09:40-ին: Այնուհետև, Բաքվի ժամանակով ժամը 11:44-ին Vesti.az կայք էջում լույս է տեսել «Армянский терроризм возвращается в Москву?» հոդվածը: Ընդ որում, այն բավականին ծավալուն է` մոտ 4 էջ: Այսինքն, մոտ երկուսուկես ժամում Ա.Հասանովը հասցրել է կազմել մոտ 4 էջանոց հոդված և տեղադրել այն կայքում: Կրկնում եմ, սա խիստ կասկածելի և գործնականում անհնարին արագ արձագանք է: Հետևաբար, համոզված եմ, որ հոդվածի տեքստը պատրաստ է եղել վաղօրոք: Այստեղ մեկնաբանություններն ավելորդ են:
Այն, որ Ադրբեջանը վաղուցվանից է հանդիսանում միջազգային ահաբեկչության և նարկոթրաֆիքինգի որջերից մեկը, հայտնի է բոլորին: Որպեսզի այս պարզ ճշմարտության մեջ քոչվորներից որևէ մեկը չփորձի գտնել «հայկական հետքը», մեջբերեմ Չեչնիայի նախագահ Ռամզան Կադիրովի հարցազրույցներից մեկը «Тем, которые провинились, на ком кровь, - им дают наркотические таблетки, зомбируют, и они идут себя взрывать. Что взрывать, кого взрывать - не понимают. Увидят милицейскую форму, подбегают и взрываются. Всё это дело рук Запада. Мусульманский мир им не помогает, есть отдельные люди, которые посылают пять-десять тысяч долларов, но это не деньги. Основные склады ещё советского оружия находятся в Грузии, в Азербайджане. Все стволы и боеприпасы идут к бандитам оттуда. Еще недавно оттуда валом шел героин, а теперь тротил, автоматы. Запад заинтересован отсечь Кавказ от России. Кавказ - стратегический рубеж России. Заберут у России Кавказ, считай, отобрали половину России» (http://www.chechnya.gov.ru/page.php?r=200&id=97, http://www.professionalsoldiers.com/forums/showthread.php?t=25214, http://www.kavkazcenter.com/eng/cont...25/11031.shtml):
Իր հերթին, ահաբեկչությունից բառացիորեն 5 օր առաջ Day.az կայք էջում Քենան Գուլուզադե կողմից հրապարակված «Армения готовится прикрыть неминуемую неудачу в случае возобновления активных боевых действий» հոդվածում պարզորոշ կերպով գրել է. «Года три назад общался с военным экспертом одной из стран Запада. Моим собеседником был офицер некоего альянса. Мы ведь знаем, что одним из главных качеств журналиста должно быть практически детское любопытство. Вот и я, сделав невинные глаза 30-летней для себя давности, спросил у эксперта: А если все-таки будет война, кто победит? Как утверждал мой собеседник, в Азербайджане имеются штурмовики в составе минимум несколько десятков тысяч человек (имеется точная цифра, но про нее я пока скромно промолчу), которые обучены на высочайшем уровне и могут в течение двух недель дойти маршем из неоккупированной части Агдамского или Физулинского районов до границы Армении, если, конечно, у них не будет приказа двигаться дальше. Повторю, речь идет не о регулярной армии, а об обученных штурмовиках»: Փաստերն ավելի քան խոսուն են:
Պետք է նկատել, որ վերջին շրջանում ադրբեջանական քարոզչամեքենան և հատուկ ծառայությունները սկսել են շատ կոպիտ սխալներ գործել: Սա կարելի է որակել, որպես ակնհայտ շփոթմունքի և ջղագրգռության նշաններ:
Սակայն, այդ մասին հաջորդ հոդվածներում:
Կոնստանդին ԱԶԱՐՅԱՆ
Հ.Գ. Անկեղծորեն և խորապես ցավակցում եմ ահաբեկչության զոհերի հարազատներին: Համոզված եմ, որ այդ անմարդկային գործողության կազմակերպիչները կստանան իրենց արժանի պատիժը:
|
