Ըստ «Ազադլըգ»-ի, նա ասել է, որ «Ադրբեջանի իշխանությունը օտարերկրյա ճնշումների է ենթարկվում անկախ քաղաքականություն տանելու համար», և որ «իրենք տեղի չեն տալու այդ ճնշումներին»: Ի.Ալիևը նոր խոստումներ է տվել՝ Ղարաբաղի ճակատագրի հետ կապված «ժողովրդի անհանգստությունը փարատելու համար» և հայտարարել, որ «հզոր տնտեսություն, շատ փող ունեն և չունեն որևէ մեկի օգնության կարիքը»:
Ի.Ալիևի այդ հերթական ճամարտակությունները խիստ քննադատության է ենթարկել Ադրբեջանի ժողճակատ կուսակցության առաջնորդ Ալի Քերիմլին: «Ադրբեջանի իշխանության նկատմամբ իսկապես ճնշումներ կան Եվրոպայի Խորհրդից, ԱՄՆ պետքարտուղարությունից, նույնիսկ՝ ՄԱԿ-ից, որոնք անհանգստացած են Ադրբեջանում մարդու իրավունքների և դեմոկրատիայի վիճակից, կոռուպցիայի և անօրինականությունների ընդարձակումից: Միջնադարին հարիր իր ռեպրեսիվ քաղաքականությամբ Ադրբեջանի կառավարությունը բավականին հեռացրել է երկիրը՝ քաղաքակիրթ աշխարհից: Նրանք դա անում են, որպեսզի Ադրբեջանը ոչ թե հրաժարվի իր որևէ ազգային շահից, այլ՝ առաջարկում են, որ վերջապես կառավարությունն իր քաղաքացիներին մոտենա որպես նորմալ մարդկանց:
Ի.Ալիևն ասում է, որ այսուհետև ևս չի լսելու նման խորհուրդները, որովհետև անկախ են: Անկախ երկրի անկախ նախագահը չի համարձակվում բանտերից ազատ արձակել իր վարած քաղաքականության արդյունքում խաղաղ ցույցերը դաժանաբար ճնշելու, ընտրությունների արդյունքները կեղծելու, կոռուպցիայի գծով առաջնորդ երկրի վերածվելու համար իշխանությունը քննադատած մի քանի լրագրողների` վախենալով, որ կեղծ մեղադրանքներով բանտ նետված Էյնուլլա Ֆաթուլլաևը, Էմին Միլլին, Ադնան Հաջիզադեն, Ռուսլան Բեշիրլին և այլ քաղբանտարկյալները, ազատ արձակվելու դեպքում, կարող են խարխլել Ադրբեջանի անկախությունը: Կառավարության հիմնական գերակայությունը ոչ թե ժողովրդի շահերն են, այլ՝ աթոռները պաշտպանել, պահելը: Միթե տնտեսապես ինքնաբավ և շատ փող ունեցող երկրում 700 հազար աղքատներ և սովյալներ կարող են լինել, ովքեր սպասում են ՄԱԿ-ի ողորմությանը: Իհարկե, Ի.Ալիևն ու նրա մոտ շրջապատը ներկայում շատ հարուստ են, ինչն այլևս ոչ մեկի համար գաղտնիք չէ», -ասել է Ա.Քերիմլին:
Ադրբեջանի ժողճակատի առաջնորդը հավելել է նաև, որ քաղաքացիներին նման ծանր խնդիրների մեջ խրած երկրի նախագահը աշխարհին մարտահրավեր նետելու, երկիրը մեկուսացնելու և ավելի աղքատության տանելու փոխարեն, լավ կլիներ մտածեր, թե ինչպես մարդկանց դուրս բերի այդ ողորմելի վիճակից և օգտվել կարողանա` առաջադեմ աշխարհի հնարավորություններից:
