Իրականությունն այն է, որ Իլհամ Ալիևը հորից ժառանգածն այդպես էլ չկարողացավ պահպանել և ցրեց այն ամբողջությամբ: Իրականում, Հեյդար Ալիևի իշխանությունն էլ է Ղարաբաղի հարցում լուրջ դիվանագիտական պարտություն ապրել»,- գրում է «Ազադլըգ»-ը` նշելով, որ դրանք բոլորը Հեյդար Ալիևին հաջողվում էր թաքցնել տնտեսական նախագծերով: Սակայն, Իլհամ Ալիևն, ըստ թերթի, բացահայտ կերպով բռնել է գործընթացները խոյահարելու ճանապարհը: Դրա ապացույցը ոչ միայն Արևմուտքի հետ հարաբերությունները փչացնելն է, նաև՝ Թուրքիայի և Ադրբեջանի միջև գազի առևտրի վերաբերյալ բանակցությունները դադարեցնելը:
Ընդ որում, Թուրքիայի էներգետիկայի նախարար Թաներ Յըլդըզն այդ մասին արած իր հայտարարության մեջ նշել է, որ գազի գնի հարցում կողմերի միջև համաձայնություն ձեռք բերվելու մասին տեղեկությունները չեն համապատասխանում իրականությանը: Ստացվում է, որ Ադրբեջանի իշխանությունը հրաժարվել է ոչ միայն «NABUCCO»-ից և նպատակ ունի վերջ տալ նաև Թուրքիայի հետ երկկողմ համաձայնություններին: Ռուսաստանի հետ հումանիտար համագործակցության ֆորումի ժամանակ Ադրբեջանի խորհրդարանի իրավասուներից Ալի Հասանովը բացահայտ ասել էր, որ Թուրքիայի հետ հարաբերությունները Ադրբեջանը որոշում է այդ երկրի՝ ՆԱՏՕ-ի անդամ լինելու համատեքստում:
Դա մեկ անգամ ևս ապացուցում է, որ Հեյդար Ալիևի «եղբայրության բիզնեսը» այլևս ոչ մի եկամուտ չի բերում և Թուրքիայի հետ առկա հարաբերությունները պայմանավորված են միայն Ատլանտյան դաշինքի նկատմամբ Ադրբեջանի իշխանության ունեցած վախով: Այսպիսով, պարզ է դառնում, որ Ադրբեջանի իշխանությունը Թուրքիային նայում է ոչ թե «մեկ ազգ, երկու պետության» նման, այլ որպես ՆԱՏՕ-ի սուբյեկտի: Իսկ սա հիմք է տալիս պատկերացնելու, թե պաշտոնական Բաքվի և Անկարայի միջև հարաբերություններն ինչ ուղղությամբ կգնան: Իշխանության և սոցիալ-քաղաքական փաստացի կարգավիճակի իմաստով Իլհամ Ալիևը լեգիտիմ իշխանության ներկայացուցիչը չէ և չի կարող առաջնորդվել քաղաքականության օրենքներով: Այդ տեսակետից, Եվրամիությանը հնարավոր անդամակցության գործընթացի մեջ Ադրբեջանի հայտնվելը Ի.Ալիևի համար անձնական բնական «թակարդ» է, քանի որ և նա, և նրա մոտ շրջապատը հստակ գիտեն, որ Ադրբեջանի հետ Արևմուտքի մերձենալով կամ պետք է փոխեն իրենց էությունը կամ հանձնեն իշխանությունը:
Նրանք դժվար թե փոխվեն, քանի որ Ալիևների իշխանության քաղաքական թիմի հիմնական գաղափարախոս, Կոմունիստական կուսակցության նախկին քարտուղար ադմինիստրացիայի ղեկավարն արդեն փակել է «Ազադլըգ», «BBC» և «Ամերիկայի ձայն» ռադիոկայանների FM հեռարձակումները: «Այսպիսով` ստացվում է, որ նրանք պետք է հանձնեն իշխանությունը, ինչի համար էլ դիմադրում են: Ի տարբերություն «Բաքու-Թբիլիսի-Ջեյհան» նավթատար խողովակաշարի, «NABUCCO»-ն մի շարք ուղղություններով քաղաքական նախագիծ է:
Նախագծի իրագործումը պայմանավորված է նրան միացած երկրների կողմից դեմոկրատական կառավարման համակարգի ընդունմամբ, քանի որ այն կոչված է ապահովելու Եվրոպայի էներգետիկական անվտանգությունը և նվազեցնելու Իրանից ու Ռուսաստանից նրա կախվածությունը: Ադրբեջանի իշխանության համար այդ նախագծի ամենավտանգավոր հետքը Միջին Ասիայից նրա սկսելն է, ինչը պարտադրում է Ադրբեջանին դառնալ դեմոկրատիայի կամուրջի առաջին դերակատարը: Դրա համար առաջին փոփոխությունը պետք է Բաքվում լինի, որը պետք է «քաղաքական կառավարման շրջապտույտ» բովանդակի», եզրահանգել է «Ազադլըգ»-ը:
