Օրացույց |
|---|
| « Май 2024 » | | Пн | Вт | Ср | Чт | Пт | Сб | Вс | | | | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | | 27 | 28 | 29 | 30 | 31 |
|
Ստատիստիկա |
|---|
Առցանց: 1 Հյուրեր: 1 Օգտագործողներ: 0 |
|
Главная » Նորությունների արխիվ
 Այս տարվա քո նվերները մութն ու ցուրտն են, իմ փոքրիկ,
Այս տարի պայթող ռումբերը քեզ դարձել են խաղալիք,
Եվ այս խաղը պատերազմն է, որ խաղում են մեծ մարդիկ,
Իսկ խաղի վերջում քո ճիչն է` ես սպասում եմ քեզ, հայրիկ...
Ավարտին էր մոտենում 1991 թվականի դեկտեմբերը: Երբեմնի ահեղ ու ամենազոր Խորհրդային Միությունը փչում էր իր վերջին շուչը, թողնելով երկրի բնակչությանը բազմատեսակ հիմնախնդիրներ: Արցախ աշխարհը շարունակում էր մնալ ադրբեջանական ռազմական շրջափակաման մեջ: Ամեն օր հարյուրավոր արկեր էին պայթում Արցախի բնակավայրերի վրա և գրեթե անդադար լսվում էր տարբեր տրամաչափի գնդացիրների ու ինքնաձիգների ճարճատյունը: Ստեփանակերտի վրա մահաբեր կրակ էր թափվում բոլոր կողմերից, բայց առավելապես` գերևարության մեջ մնացած բարձրադիր Շուշիից: Արցախի մանուկների համար կրակահերթերը, արկերի ու ռումբերի պայթյունները դարձե
...
Շարունհակություն »
|
Ռուսական «Նեզավիսիմայա գազետա» թերթը` «Դիպկուրիեր» հավելվածում այսօր ծավալուն անդրադարձ է կատարել Լեռնային Ղարաբաղի հակամարտությանը: Հոդվածաշարում քննարկվել են հակամարտության պատմության, խնդրի լուծման ուղղությամբ անցնող տարվա ընթացքում ձեռնարկված քայլերին ու գործընթացներին վերաբերող հարցեր, ինչպես նաև` ներկայացվել են կանխատեսումներ միջնաժամկետ ու կարճաժամկետ կտրվածքով:
«Նեզավիսիմայա գազետա»-ն թեմայի շուրջ հրապարակել է ընդհանուր առմամբ վեց հոդված, որոնք հեղինակել են Յուրի Ռոքսը («Նեզավիսիմայա գազետա» թերթի մեկնաբան, Ռուսաստան), Ալեքսանդր Ռարը (քաղաքագետ, Արտաքին քաղաքականության գերմանական խորհրդի Ռուսաստանի և ԱՊՀ ծրագրերի ղեկավար, Գերմանիա), Դավիթ Բաբայանը (քաղաքագետ, Լեռնային Ղարաբաղի Հանրապետության նախագահի աշխատակազմի տեղեկատվական վարչության պետ, Լեռնային Ղարաբաղ), Ռասիմ Մուսաբեկովը (քաղաքագետ, Ադրբեջանի նախագահի նախկին խորհրդական, Ադրբեջան), Բորիս Նավասարդյանը (վերլուծ
...
Շարունհակություն »
|
 «Գետաշենում շրջափակման մեջ էինք ընկել: Գրոհով շրջափակումը ճեղքելն անհնար էր, քանզի մեր ուժերը փոքրաթիվ էին: Ստիպված պետք է ժամանակ շահեինք, բայց սովը ճնշում էր, սննդամթերքը վերջացել էր ու որևէ օգնության հուս չկար: Մեկ էլ հանկարծ ուտելիք հայտնվեց: Պարզվեց, որ մեր Արջն է մի քանի տղաների հետ անցել թշնամու թիկունք, հայթայթել սնունդ ու հասցրել մեզ», - ամեն առիթով պատմում է ազատամարտիկ Գնել Հակոբյանը:
Արջը թշնամիների սարսափն էր դարձել: Նրա հերոսությունների և քաջագործությունների մասին առասպելներ էին պատմում: Մարտադաշտում այդ փոքրամարմին ու լռակայց քսանութամյա երիտասարդն իսկական դյուցազն էր դառնում:
Պատերազմում շատ շուտ պարզվեց, որ նա ջոկատում ամենաքաջ ու անվեհեր մարտիկն է: Նա կարծես ջոկատի ողնաշարը լիներ: Տղաները նրան Արջ կոչեցին հենց առաջին օրից` կազմվածքին չհամապատասհանող, տիտանական ուժի համար: Ծանր հակատանկայ
...
Շարունհակություն »
|
 «Մինչև Ղարաբաղը չմիավորվի Հայաստանին, ես այստեղից վեր կացողը չեմ»,- հայտարարեց Արշակ Ղամբարյանը, երբ մայրը գտավ Ազատության հրապարակում հացադուլի նստած իր որդուն: Դրանից միայն 23 օր անց բժիշկներն ուշակորույս Արշակին կարողացան մի կերպ հիվանդանոց հասցնել: Նույն գիշեր, սակայն, Արշակը, ուշքի գալով, փախավ հիվանդանոցից, զենք ճարեց ու մեկնեց Գորիս:
Ամեն անգամ, երբ նա վերադառնում էր հերթական մարտից` Կոռինձորից, Շուշիից, Լաչինից, Ֆիզուլիից, նրա կրտսեր եղբայրը` Ղազարը, որ ըմբշամարտիկ էր ու բռնցքամարտիկ, թախանձում էր. «Ինձ էլ տար հետդ էլի, էս ուժս ո՞ր օրվա համար է»: Բայց Արշակը եղբորը միշտ նույն պատասխանն էր տալիս. «Դու տանը պիտի մնաս, իմ հույսը դու ես: Որ զոհվեմ, մերոնց ո՞վ պիտի տիրություն անի»:
|
Ֆիզուլի, 1994 թվակաի հունվարի 11: Զորքը տեղաբաշխվել էր Իշխլի գյուղի տներում: 30 ազատամարտիկների տեղավորել էին երկհարկանի տան երկրորդ հարկում: Նրանք արդեն պատրաստվում էին քնելու, երբ դուռը բացվեց և ներս մտավ քաղաքացիական հագուստով մի տարեց տղամարդ, ձեռքերին կտորե մեծ պայուսակներ բռնած:
Պատերազմի այդ թեժ պահին Ֆիզալիում վերարկու հագած տղամարդը խիստ զարմացեց տղաներին: «Էս ո՞վ է»,- մեկ մեկու հարցնում էին ներկաները, ու նրանցից մեկը հասցրեց կատակել, թե երևի գյուղի կոլխոզի նախագահն է:
Իսկ տղամարդը, ձեռքի պայուսակները մի կողմ դնելով, տխուր հայացքով ասում է. «Հրամանատարն ասաց, որ կարող եմ այստեղ գիշերել»: Նրան ցույց են տալիս դիրքերում գտնվող մարտիկներից մեկի անկողինը և առաջարկում պառկել:
Առավոտյան անծանոթը պատմում է, որ իր անունը Պետրոս է, որ եկել է Արարտի Արալեզ գյուղից, որ այդքան ճանապարհ կտրել անցել է որդուն փնտրելու հ
...
Շարունհակություն »
|
 Ֆոտոգենիկ դիակների սակավությու՞ն:
Անցած երկուշաբթին ծանր ստացվեց նավթադոլարներ լվացող «Հեյդար Ալիև» հիմնադրամից կերակրվող քարոզչական ճակատի մարտիկների համար: Ամեն ինչ սկսվեց ԱՊԱ լրատվական գործակալության սրաբովանդակ մի հաղորդագրությունից, որն ընթացքից հափշտակեցին Ադրբեջանի բոլոր տեղեկատվական բազեները:
2009թ.դեկտեմբերի 21-ի ժամը 10;23 ԱՊԱ-ն հաղորդեց. «Դեկտեմբերի 20-ին, Հայաստանի և Ադրբեջանի զորքերի շփման գծի Աղդամի ուղղությամբ, 50-ամյա մի կին փորձել է անցնել ադրբ
...
Շարունհակություն »
|
 - Անցել է շուրջ 15 տարի, ինչ Յուրան մեզ հետ չէ, այնքան բան կա ասելու, պատմելու…,- ասում է Զարինեն` Յուրայի այրին ու շարունակում,- Այդ տարվա ձմեռը ձյունաշատ էր, ցրտաշունչ: Պատահաբար իմացանք, որ հաջորդ օրն օգնական ուժեր պետք է մեկնեն Յուրայենց դիրքերը` փոխարինման: Մինչև առավոտ նրա մայրիկի հետ գուլպա գործեցինք, որ գնացողների հետ Յուրային ծանրոց ուղարկենք: Առավոտյան, երբ հասա տղաներին, նրանք արդեն պատրաստվում էին մեկնելու: Ում դիմում էի ծանրոցը Յուրային տանելու խնդրանքով, մերժում էի ստանում և խուսափողական պատասխան լսում: Նրանք պատաճառաբանում էին, թե միգուցե ուրիշ ուղղությամբ գնան, կամ Յուրային չտեսնեն, կամ էլ թող մնա մեկ ուրիշ անգամ: Ես այս ամենից զարմացել էի, սկսեցի կասկածել, սիրտս վախ ընկավ…
Միայն հետո տիկին Զարինեին պարզ դարձավ, թե ինչու՞ ընկերները չեն ցանկացել Յուրային փոխանցել մոր և կնոջ գործած գուլպաները, երբ իմացավ, որ ամուսինն իր ընկերների հետ ընկել է շրջափակման մեջ ու անհետ կորել: Տղաներն ա
...
Շարունհակություն »
|
 «Որդիս մահը տղամարդավարի՞ ընդունեց»- հարցրեց Գագիկի հայրը, երբ տուն բերեցին որդու դին: Այս բառերն ապշեցրեցին Գագիկի մարտական ընկերներին, ովքեր ամբողջ ճանապարհին մտածում էին, թե ինչպե՞ս բացատրեն իրենց ընկերոջ մահը: Նրանց աչքերից արցունքներ հոսեցին այն մտքից, որ հայ հոր համար ամենակարևորն իր որդու Հայրենիքին նվիրումը, խիզախությունն ու պատվախնդրությունն է:
1991 թվականի դեկտեմբերի 16-ն էր: Հասանբերդ: Այդ օրվա հերոսական մարտի մասին դեռ շատ ու շատ կխոսվի, որովհետև մի բուռ քաջորդիներ անհավասար մարտի էին բռնվել թշնամու անհամեմատ գերակշռող ուժերի հետ ու հաղթանակել: Մերոնց հորոսությունից նույնիսկ թշնամին էր ապշել:
|
 «Տիկոն ամուսնացած է, երեխաներ ունի, դու էլ ծնողներիդ միակ զավակն ես, ամենահարմարը ե´ս եմ: Ես առջևից կգնամ, իսկ դուք իմ հետևից եկեք». - ամեն անգամ, մարտի բռնվելուց առաջ, այսպես էր դիմում Արման Պողոսյանն իր ընկերներին:
Նա միշտ առաջևից էր գնում վտանգին ընդառաջ և իր հետևից տանում մյուսներին: Նրա վերջին կռիվը Լաչինում էր: Մերոնք օգնական ուժեր էին խնդրել, նրանք ստիպված էին դիմահայաց գնալ դեպի թշնամին: Արմանենց մեքենան զենք էր հասցնելու ճակատ: Տղերքը սպասում էին: Արմանը այս անգամ էլ սովորության համաձայն պատասխանատվությունն իր վրա էր վերցրել և նստել մեքենայի ղեկին: Թշնամին մի կիսավեր շինության մեջ դարանակալել էր, և անակնկալ կրակ բացեց: Ճանապարհը անձրևոտ էր, սայթաքուն, նռնակների պայթյունից մեքենան գլորվեց ձորը…
Արմանը ծնունդով Արտաշատից էր: Նրա հայրը` Հայկազ Պողոսյանը, իր որդիներին, բացի Արմանից նա ևս եր
...
Շարունհակություն »
|
 2003թ.-ից, երբ Ադրբեջանի նոր նախագահ Իլհամ Ալիևի նախաձեռնությամբ լուրջ ուշադրություն դարձվեց տեղեկատվական քաղաքականությանը, մեծ ֆինանսական հոսքեր ներգրավվեցին տեղեկատվական ոլորտ: Այս շրջանում մշակվեց Ադրբեջանի տեղեկատվաքաղաքականության ծրագիրը: Միայն ստույգ և մանրամասն տեղեկատվության առկայության դեպքում կարելի է հասկանալ ադրբեջանական տեղեկատվաքաղաքականության ճշգրիտ սխեման ու նպատակները: Սակայն, նույնիսկ միայն բաց աղբյուրներից հասանելի տեղեկատվությունն ուսումնասիրելով՝ հնարավոր է հետևություններ անել այս ոլորտում Ադրբեջանի նպատակների և գործելաոճի հարցում:
...
Շարունհակություն »
|
« 1 2 ... 4 5 6 7 8 9 10 »
|
|
